اهمیت ورزش برای سلامت همه جانبه جسمی و روحی افراد مبتلا به دیابت بر کسی پوشیده نیست؛ مهم است که قبل از شروع یک برنامه ورزشی منظم و جدی، به نکاتی توجه شود تا این اقدام مفید مشکل ساز نگردد.

پیشنهاد می‌شود هر فرد مبتلا به دیابت که در زندگی روزمره خود، فعالیت زیادی ندارد (که متأسفانه تعداد زیادی از افراد جامعه ما را شامل می‌شود)، قبل از شروع هر ورزشی شدیدتر از یک پیاده‌روی تند، با یک پزشک مشورت نماید تا پزشک بر اساس شرایط خاص آن فرد از نظر ابتلا به بیماری‌های مختلف و عوارض مزمن دیابت در مورد اقدامات تشخیصی و درمانی لازم قبل از شروع ورزش، تصمیم‌گیری کند. به عنوان مثال ممکن است قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدی، انجام تست ورزش جهت ارزیابی وضعیت قلبی فرد مبتلا به دیابت (به خصوص در سن بالای 40 سال یا ابتلا به عوارض مزمن دیابت یا دارا بودن عوامل خطر قلبی ـ عروقی مثل فشار خون بالا و مصرف سیگار) لازم باشد. یادمان باشد که سابقه بیماری قلبی ـ عروقی به این معنا نیست که فرد مبتلا به دیابت نمی‌تواند ورزش کند یا نباید ورزش کند. انجام ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی ملایم و دوچرخه‌سواری می‌تواند برای فرد مبتلا به تنگی عروق اندام تحتانی مفید هم باشد.

در افراد مبتلا به درگیری‌های اعصاب محیطی که با علائمی مانند گزگز یا خواب رفتن دست و پا مشخص می‌شود، انجام ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی با سرعت متوسط منعی ندارد. فقط فرد مبتلا باید روزانه پاهای خود را به دقت از نظر علائم اولیه زخم بررسی کند و از کفش‌های مناسب استفاده نماید. در صورت وجود زخم پا، فعالیت‌های فیزیکی به خصوص ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی تا زمان بهبودی، باید محدود شود. در صورتی که درگیری‌های جدی و پیشرفته چشمی وجود داشته باشد حتماً باید با چشم پزشک مشورت نمود، زیرا انجام ورزش‌های شدید یا پریدن یا فعالیت‌هایی که با خم کردن سر به سمت پایین همراه است، می‌تواند خطر خونریزی چشمی را زیاد کند. در افراد مبتلا به بیماری کلیوی، نکته مهم، ارزیابی قلبی ـ عروقی قبل از شروع ورزش است. در صورت درگیری پیشرفته کلیوی، جهت پیشگیری از افزایش فشار خون با انجام ورزش، باید با ورزش‌های سبک در زمان کوتاه شروع کرد.