بر اساس نظر پزشکان و متخصصان؛ خیر! افراد مبتلا به دیابت نوع 1 که دیابت کنترل شده دارند، خطر بیشتری نسبت به دیگران ندارند. اما کسانی که به طور مداوم قند خون بالایی دارند ممکن است آسیب پذیرتر باشند.

دکتر Anne Peters (رییس بخش تحقیقات دیابت دانشگاه کالیفرنیای جنوبی) در این باره می‌گوید: “دیابت نوع 1 خود به تنهایی عامل خطری برای ابتلا به COVID-19  محسوب نمی‌شود. همان‌طور که می‌دانیم کنترل نامناسب دیابت و قند بالا بدن را مستعد ابتلا به همه عفونت‌ها می‌کند و این بیماری نیز از این قاعده مستثنی نیست. افراد مسن با بیماری زمینه‌ای باید بیشتر مراقب باشند و پیشگیری کنند ولی جوانان سالم یا با بیماری زمینه‌ای کنترل شده ریسک بالاتری ندارند.”

اینکه می‌گویند “افراد مبتلا به دیابت در خطر بیشتری هستند ” یک طیف گسترده و بدون استثنا را شامل می‌شود. در مورد دیابت نوع 1 و حتی دیابت نوع 2، منظور آن‌هایی هستند که کنترل خوبی ندارند.

دکتر Mary Pat Gallagher (رییس بخش دیابت کودکان بیمارستان Hassenfeld در نیویورک ) در این باره میگوید: “در مورد دیابت باید عوامل دیگری مانند سن، سایر بیماری‌ها و کیفیت کنترل قند خون در نظر گرفته شود و نباید همه دیابتی‌ها را یکی دانست. سازمان جهانی بهداشت، CDC و انجمن دیابت آمریکا اعلام کردند که افراد مبتلا به دیابت در صورت ابتلا به کروناویروس جدید احتمال بستری و مرگ و میر بیشتری دارند، در صورتی که اگر عوامل مختلفی که ذکر شد در نظر گرفته شود، تفاوت چشمگیری ایجاد می‌شود. براساس اطلاعاتی که تاکنون درباره COVID-19 داریم؛ احتمال ابتلای دیابتی‌های نوع 1 مساوی با سایر افراد سالم جامعه است.  

خیر! کنترل مناسب قند خون در طول دوره بیماری، مثل هر بیماری دیگری، از ابتلا به عوارض جدی آن بیماری جلوگیری می‌کند. مدیریت مناسب دیابت در روزهای بیماری چالش برانگیز است، مسئله بسیار مهمی است که با مطالعه دستورالعمل مدیریت دیابت در روزهای بیماری قابل انجام است.

خیر! در صورتی که کنترل قند خون خوبی داشته باشید با این A1C جای نگرانی نیست. حتی با کنترل دقیق‌تر و بهتر در این روزها می‌توانید وضعیت بدن خود را بهبود ببخشید. ولی مثلا A1C 12 نگران کننده است، چون نشان می‌دهد که قند خون شما همیشه بالاست و این سیستم ایمنی بدن را در برابر بیماری‌ها ضعیف می‌کند و احتمال ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد.

دکتر Peters در این باره می‌گوید: “دیابت نوع 1 ضعف ایمنی نیست و با نقص ایمنی که باید داروهای ضد رد پیوند یا شیمی درمانی مصرف کنید کاملا متفاوت است. قند بالا بدن را مستعد عفونت می‌کند و قدرت بدن را برای مقابله با بیماری کاهش می‌دهد. بنابراین فرد مبتلا به دیابت نوع 1 با کنترل مناسب قند خون ضعف ایمنی نخواهد داشت.”

بر اساس اطلاعات به دست آمده از چین و ایتالیا و کشورهایی که مدت طولانی‌تری با بیماری درگیر هستند؛ کودکان و نوجوانان بسیار بهتر با بیماری مقابله می‌کنند و علائم بیماری خفیف است و یا اصلا علامتی ندارند.

دکتر Kim Donaghue (رییس انجمن بین‌المللی دیابت کودکان و نوجوانان) می‌گوید: تعداد خیلی کمی از مبتلایان در سراسر اروپا و خاورمیانه را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند.

دکتر Anne Peters می‌گوید: تعداد کمی از کودکان مبتلا، علامت‌دار می شوند. این به این معنی است که کودکان مبتلا می‌شوند ولی علائم خاصی از بیماری را نشان نمی‌دهند و این باعث می‌شود آنها ناقلین خاموش باشند و باعث گسترش شیوع بیماری از طریق عطسه، سرفه و بزاق خود شوند.

بله! این روزها باید تا جای ممکن “فاصله اجتماعی” را رعایت کرد. کودکان باید از افراد مسن دور باشند. زیرا افراد مسن چه دیابتی چه غیر دیابتی مستعدتر هستند و احتمالا انواع مختلفی از بیماری‌های زمینه‌ای دیگری را نیز دارند. کودکان هم بزرگ‌ترین گروهی هستند که می‌توانند با وجود ابتلا و ناقل بودن، بدون علامت باشند.

دکتر Gallagher می‌گوید: علاوه بر کودکان، افراد دیگر نیز ممکن است در دوره نهفتگی ویروس باشند و هنوز علایم بیماری را نشان نداده باشند. برای همین مهم‌ترین توصیه این روزها حفظ فاصله با افراد، به ویژه مسن‌ترها و افراد بالای 70 سال است. حتی اگر در خانه مسئولیت نگهداری از یک فرد مسن را دارید، فاصله مناسب و نکات ایمنی را رعایت کنید.

بهترین کار این است که خطر ابتلای خود را به حداقل برسانید تا امکان انتقال بیماری به آن فرد کم شود. ممکن است ناقل بدون علامت باشید یا ویروس را با خود به خانه بیاورید، زیرا این ویروس می‌تواند چند روز روی سطوح مختلف زنده بماند. اگر کار ضروری دارید یا مجبور هستید خارج از خانه کار کنید؛ موقع ورود به خانه، به سطوح دست نزنید، از بغل کردن یا بوسیدن اعضای خانه اجتناب کنید. دستان خود را بلافاصله خوب بشویید و با دستمال کاغذی تمیز به جای حوله دستان خود را کاملا خشک کنید و فورا آن را درون سطل زباله در دار بیاندازید. دستشویی‌های خانه را کاملا ضدعفونی کنید و به هیچ عنوان از حوله مشترک استفاده نکنید.

کارکنان مراکز درمانی باید لباس های خود را پس از ورود به خانه در آورده و جداگانه بشویند و قبل از تماس با سایر افراد خانه ترجیحا دوش بگیرند.

براساس گزارش‌های CDC، احتمال ابتلا به بیماری جدی و خطرناک برای اکثر افراد جمعیت کم است. شدت بیماری از بی‌علامت و بسیار خفیف، تا شدید و کشنده گزارش شده است. ولی شواهد حاکی از آن است که اکثر افراد به نوع خفیف مبتلا می‌شوند. بر اساس گزارشی از چین فقط 16 درصد افراد مبتلا، دچار عوارض جدی بیماری شدند. 80 درصد مرگ و میر در افراد بالای 60 سال و مسن‌تر و دارای بیماری زمینه‌ای بوده و شدیدترین عوارض در افراد بالای 85 سال گزارش شده است.

اخطارها فقط برای شخص ما نیست! برای این است که ما در برابر افراد آسیب‌پذیرتر و کادر درمانی کشور خود مسئول هستیم و باید با اقدامات خود از شلوغی بیش از حد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی جلوگیری کنیم.

دکتر Gallagher در این باره می‌گوید: ” نباید بترسید، 90 درصد از ما ممکن است علایمی در حد سرماخوردگی ساده را تجربه کند ولی هر فرد، به تنهایی، در برابر جامعه و کادر درمان مسئول است، چون این ویروس جدید است و هیچکس در برابر آن ایمن نیست.

دکتر Peters در این باره می‌گوید: “این طبیعی است که نگران و عصبی باشید، چون زندگی همه ما تحت تاثیر قرار گرفته و تغییر کرده است. چیزی که من در مورد دیابتی های نوع 1 دوست دارم همبستگی و روابط آنها با هم است. در مورد این بیماری نیز همه ما باید با هم همکاری کنیم. نمام افراد مبتلا به دیابت نوع 1 می‌دانند چطور با دیابتشان زندگی کنند و با آن کنار بیایند. در حال حاضر نیز همین طور است! باید با شرایط جدید کنار بیایید! و روش (روتین) جدیدی خلق کنیم. می‌دانم سخت است ولی کمک می‌کند اوضاع بهتر شود و جان بسیاری از افراد را نجات خواهد داد.