ارتباط بین دیابت و بیماری‌های دهان و دندان، یک ارتباط دوطرفه است. به عبارتی، نه‌تنها افراد مبتلابه دیابت مستعد ابتلا به بیماری‌های دهان و دندان هستند بلکه بیماری‌های دهان و دندان نیز می‌توانند بر روی کنترل قند خون تحت تأثیر گذاشته و منجر به افزایش قند خون شوند بنابراین مراقبت از دندان و لثه یک اصل ضروری برای زندگی با دیابت نوع ۱ و۲ است.

پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان و دندان

در افراد مبتلابه دیابت که وضعیت کنترل قند خون مناسبی ندارند، ریسک ابتلا به بیماری‌های دهان و دندان افزایش می‌یابد. میزان گلوکز بالا در بزاق به همراه خشکی دهان در این افراد زمینه را برای افزایش باکتری‌های داخل حفره دهان فراهم کرده و این باکتری‌ها باعث تشکیل لایه‌نازک و چسبنده‌ای به نام پلاک بر روی سطح لثه و دندان می‌شوند. پلاک‌ها مهم‌ترین عامل در ایجاد پوسیدگی دندان، التهاب لثه و عفونت آن می‌باشند. از طرفی در هنگام التهاب و عفونت کاهش حساسیت به انسولین و بدتر شدن وضعیت کنترل قند خون‌دیده می‌شود که همین امر می‌تواند سبب طولانی شدن مدت درمان و پیشرفت بیماری شود؛ بنابراین برای پیشگیری و درمان بیماری‌های دهان و دندان لازم است علاوه بر کنترل قند خون، پلاک‌های ایجادشده از روی سطح دندان و لثه برداشته شوند. مسواک زدن دندان‌ها روزی ۲ بار، استفاده از نخ دندان روزی ۱ بار و رعایت بهداشت دهان و دندان روش‌های ساده‌ای برای حذف پلاک‌ها هستند. گاهی اوقات میزان پلاک‌ها و چسبندگی آن‌ها به شکلی است که به‌وسیله مسواک زدن و نخ دندان برطرف نمی‌شوند و برای حذف آن‌ها نیاز به مراجعه به دندان‌پزشک و انجام اقدامات درمانی است. جالب است که جرم‌گیری و برداشتن پلاک‌ها از سطح دندان می‌تواند حتی در پایین آوردن هموگلوبین A1c یا همان قند خون سه ماهه مؤثر باشد.

تعدادی از مطالعات نشان داده‌اند که افراد دیابتی مبتلابه بیماری‌های لثه ریسک بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی رادارند. البته مطالعات بیشتری در حال بررسی اثر بیماری‌های لثه بر روی سلامت قلب است