گفتگو با نماینده ایران در صدای حلقه آبی (BCV)
صدای حلقه آبی (Blue Circle Voice) عنوان پروژه ایست که از سال 2006 میلادی به ابتکار فدراسیون بین المللی دیابت و با تمرکز بر دیدگاه افراد مبتلا به دیابت و نزدیکان آنان به شرایط زندگی با دیابت آغاز شده است. این پروژه به دنبال جمع آوری تجارب این سبک از زندگی و انعکاس آن به دنیای بیرون است و تلاش می کند تا چالش ها و پیچیدگی های زندگی با دیابت را شناسایی نماید؛ تا شاید بتوان با بکارگیری استراتژی های بهتر، در مسیر پیشگیری و مدیریت دیابت موفق بود.
اعضای "صدای حلقه آبی"
این پروژه هر ساله با هدف شناسایی افراد تاثیرگذار که مبتلا به دیابت نیز هستند، فراخوانی را بصورت گسترده منتشر می نماید و داوطلبان بسیاری را مورد ارزیابی قرار می دهد.
در سال 2019 میلادی، خانم ویدا آتشی از ایران، که از اعضای انجمن دیابت گابریک نیز هستند موفق به پذیرش در این پروژه و عضویت در “صدای حلقه آبی” به نمایندگی از جامعه دیابتی کشور شدند.
در جدیدترین شماره از خبرنامه صدای حلقه آبی، گفتگویی با خانم آتشی منتشر شده است که در ادامه، متن ترجمه شده این گفتگو را با هم می خوانیم.
گفتگو با یکی از اعضای "صدای حلقه آبی"
ویدا آتشی (ایران)
– هنگامی که به دیابت مبتلا شدید، اولین فکری که از ذهن شما گذشت چه بود؟
من در 11 سالگی به دیابت مبتلا شدم. خوب به یاد دارم که مادرم گریه می کرد و بصورت پنهانی با پدرم صحبت می کرد. احساس گناه می کردم! باور داشتم که من کار بدی کرده بودم و عامل افسردگی مادرم هستم.
– آیا پیش از ابتلا به دیابت، هیچ وقت نام آن را شنیده بودید؟
در عالم کودکی، تنها چیزی که می دانستم این بود که افراد پیر ممکن است به دیابت مبتلا شوند.
– بزرگترین چالشی که از زمان ابتلا به دیابت با آن مواجه شده اید چه بوده است؟ و چطور با آن کنار آمدید؟
صادقانه باید بگویم که من خیلی زود با این مهمان جدید (دیابت) کنار آمدم! الان 21 سال است که با دیابت زندگی می کنم و تا به امروز، چالش جدی یا دشواری را تجربه نکرده ام. تنها چیزی که می توانم بگویم این است که کنترل قندخون در محدوده هدف و مدیریت ای وان سی برای من یک چالش روزمره است.
– آیا دیابت تاثیر مثبتی در زندگی شما داشته است؟
قطعا! دیابت یک دختر ابرقهرمان از من ساخت، آن هم در شرایطی که زنان و دختران با محدودیت های زیادی دست و پنجه نرم می کنند. من هیچ مانعی را عبورناپذیر نمی بینم و این قدرت را مدیون دیابت هستم.
مهم تر از همه، دیابت این موقعیت را فراهم کرد تا من دوستی های ارزشمندی را تجربه کنم. من دوستان بسیاری دارم، با هر سن و از هر جای کشور، که مبتلا به دیابت هستند. این دوستان اجزای جدایی ناپذیر از زندگی با دیابت برای من هستند.
– به عقیده شما، بزرگترین چالش زندگی با دیابت در کشور شما چیست؟
افراد مبتلا به دیابت در ایران با چالش های زیادی رو به رو هستند که دسترسی به مراقبت های اولیه، مهمترین آنهاست. متاسفانه شرایط در حال حاضر بدتر نیز شده است؛ چرا که افراد دیابتی به دلیل مشکلات مربوط به بیمه، دسترسی کافی به انسولین قلمی مورد نیاز خود ندارند. من معتقدم که کلیه افراد دیابتی می بایست به کلیه مراقبت ها و درمان های مورد نیاز خود، شامل انسولین، دسترسی کامل و آسان داشته باشند.
– و سوال آخر، چرا تصمیم گرفتید که به عضویت “صدای حلقه آبی” در بیایید؟
من به عنوان سفیر یک انجمن فعال مردمی در زمینه دیابت، انجمن دیابت گابریک، ارتباط تنگاتنگی با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت و والدین آنان دارم. من چالش ها و دغدغه های آنان را بخوبی می شناسم، بنابراین به عضویت “صدای حلقه آبی” در آمدم تا صدای آنان را به گوش جهانیان برسانم.
5 دیدگاه
موفق باشید
با آرزوی موفقیت و ممنون از شما که صدای ما دیابتی ها هستید.
با آرزوی موفقیت!
با آرزوی موفقیت
دمتون گرم خانم آتشی! شما صدای ما باشید، تامین اجتماعی داره اذیت میکنه واقعا!!