انجمن اطلاع رسانی دیابت گابریک
دوستان گرامی، با توجه به اختلالات شبکه‌های مجازی، به منظور دریافت مشاوره با شماره‌های انجمن در روزهای کاری از ساعت ۸:۳۰ الی ۱۷ تماس بگیرید.
هرگونه تغییر در زمان یا نحوه برگزاری کلاسهای انجمن از طریق پیامک و یا تماس تلفنی به اطلاع شما خواهد رسید.
همراهان گابریکی عزیز،
مشاورین انجمن گابریک از 28 اسفند تا 13 فروردین به دلیل تعطیلات نوروز قادر به پاسخگویی نیستند و از 14 فرورودین طبق روال در خدمت و پاسخگوی شما عزیزان خواهند بود. امیدواریم با آموزش هایی که در طول سال داشتیم، بتونید قندهای عیدتون رو سبز نگه دارید.
دیابت و اهمیت کنترل آن
دیابت یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن کودکان و نوجوانان است که به دلیل عدم توانایی بدن در تولید هورمون انسولین ایجاد می‌شود. انسولین هورمونی است که توسط پانکراس یا لوزالمعده ترشح می‌شود و برای ورود قند خون به داخل سلول‌های بدن و تامین انرژی مورد نیاز ضروری است. زمانیکه بدن قادر به تولید انسولین نیست در این حالت میزان قند خون از حد طبیعی بالاتر می‌رود.
هدف از کنترل دیابت، کنترل قند خون در محدوده طبیعی یا نزدیک به آن در تمام ساعات شبانه روز به ویژه ساعات سپری شده در مدرسه، اردو و آموزش‌های فوق برنامه است. به همین منظور لازم است که فرد مبتلا به دیابت به صورت روزانه تزریق انسولین، پایش منظم قند خون، فعالیت بدنی و تغذیه سالم داشته باشد.
لزوم تعامل سازنده والدین دانش آموزان مبتلا به دیابت با مسئولین مدارس
آغاز سال تحصیلی برای دانش آموزان و خانواده‌های آنها همواره با احساسات مثبت و منفی همراه است. میزان ترس و اضطراب در خانواده‌هایی که دارای فرزند مبتلا به دیابت یا فرد تازه تشخیص دارند، بیشتر است. سؤالات مختلفی در ذهن خانواده و کودک مبتلا به دیابت در مورد نحوه انجام تست قند خون، تزریق انسولین در مدرسه، چگونگی مدیریت افت قند خون در مدرسه، چگونگی سپری کردن ساعات ورزش، شرایط شرکت در اردو و غیره شکل می‌گیرد. متأسفانه این اضطراب از سوی والدین به کودک نیز منتقل می‌شود و اگر کودکان مبتلا به دیابت در مسیر درست هدایت نشوند و مورد حمایت والدین و اولیای مدرسه قرار نگیرند به طور حتم در کنترل قند خون خود با مشکل مواجه می‌شوند. از سوی دیگر با آموزش و آگاهی مناسب والدین و اولیای مدرسه حس خود مراقبتی و اعتماد به نفس فرد افزایش می‌یابد و کنترل قند خون در مدرسه نیز قابل قبول و امکان‌پذیر می‌گردد.
آموزش مربیان بهداشت مدارس، مدیر، آموزگاران مفید و دارای نتایج ارزشمندی است. آگاهی مسئولین مدرسه نسبت به دیابت و کنترل مناسب آن، تأثیر انکارناپذیری بر موفقیت دانش‌آموزان مبتلا به دیابت در مدیریت قند خون و داشتن یک زندگی شاد و سالم دارد. متاسفانه کادر بسیاری از مدارس، تجربه چندانی در زمینه برخورد با کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت ندارند و از اهمیت نقش خود در کنترل قند خون این دانش آموزان بی‌اطلاع هستند. شما والدین گرامی، باید توجه داشته باشید که مشارکت فعال مسئولین مدرسه در کنترل قند خون فرزندتان، فرآیندی زمانبر بوده و نیازمند همکاری و هماهنگی تنگاتنگ میان شما و آنها است.
از آنجایی که فرزند شما بیشتر زمان خود را در مدرسه می‌گذراند، مسئول بهداشت مدرسه، در حقیقت یکی از اعضای تیم درمانی او به حساب خواهد آمد. درنتیجه با مربی بهداشت مدرسه همکاری کامل داشته باشید و اطلاعات کافی در مورد دیابت و اصول کنترل قند خون را در اختیار او قرار دهید. در صورتی که مدرسه مربی بهداشت ندارد، سعی کنید این همکاری را با ناظم یا آموزگار مدرسه داشته باشید.
والدین می‌توانند در راستای توانمند کردن کادر مدرسه و فرزند خود نقش کلیدی داشته باشند. شما والدین گرامی باید در اولین قدم کادر مدرسه را (از جمله مدیر، آموزگار و کارشناس بهداشت مدرسه) از ابتلای فرزندتان به دیابت آگاه سازید و اطلاعات لازم در مورد تست قند خون، تشخیص افت قند خون و قند خون بالا، درمان افت قند خون و اورژانس‌های دیابت را در اختیار آنها قرار دهید. با توجه به اینکه اکثر دانش آموزان مبتلا به دیابت نیازمند تزریق روزانه انسولین هستند، ضروری است که کادر مدرسه را با نوع انسولینی که فرزند شما از آن استفاده می‌نماید، آشنا نمایید. از سوی دیگر فرزند شما، بسته به سن و توانایی و درجه پذیرش بیماری، باید در زمینه اندازه‌گیری قند خون و تزریق انسولین آموزش ببیند و همواره دستگاه تست قند خون و کارت شناسایی دیابت خود را به همراه داشته باشد.
نکاتی که والدین و کادر مدرسه باید به آن توجه کنند
- مدرسه، والدین و گروه پزشکی باید برای برآورده کردن نیازهای فرد مبتلا به دیابت با هم همکاری و همفکری داشته باشند.
- فرد مبتلا به دیابت باید بداند که جهت کنترل مناسب قند خون، گاهی نیاز به اندازه‌گیری قند خون و تزریق انسولین در مدرسه دارد و آنچه مهم است سلامتی اوست.
- بعضی از بچه‌ها برای تزریق انسولین ممکن است به یک مکان خصوصی و خلوت نیاز داشته باشند و بعضی در مکان‌های عمومی به‌راحتی این کار را انجام می‌دهند؛ هر دو موقعیت باید برای آنها فراهم باشد.
- کودکان در سنین پایین‌تر، افراد تازه تشخیص یا کودکانی که در یادگیری مشکل دارند احتمالاً برای تزریق احتیاج به کمک دارند. درنتیجه والدین و مراقبین کودک باید روش تزریق انسولین و اندازه‌گیری قند خون را به کادر مدرسه آموزش دهند.
- همه کارکنان مدرسه باید برخورد با موارد اورژانس مثل افت قند خون را بدانند و حداقل دو نفر باید آموزش لازم در مورد مراقبت از فرد مبتلا به دیابت را داشته باشند تا در زمان غیبت، فرد دیگر در مدرسه حضور داشته باشد.
- هیچ کودک مبتلا به دیابت نباید از فعالیت‌های روزانه مدرسه نظیر ورزش و برنامه‌های خارج از مدرسه همانند اردو به صرف ابتلا به دیابت، منع شود؛ مگر در شرایطی که قند خون کنترل نباشد.
در صورت امکان خود دانش آموزو یا با همکاری مربی بهداشت تست قند و تزریق انسولین خود را انجام دهد و تا آنجا که امکان دارد والدین برای انجام این امور به مدرسه نیایند.
کودک مبتلا به دیابت در مدرسه باید یک برنامه مخصوص به خود داشته باشد که مشخص شود چه زمان تزریق انسولین و تست قند خون انجام شود و کودک بداند در صورت نیاز از چه کسی کمک بخواهد. لازم است والدین یک کپی از برنامه کنترل دیابت فرزند خود را در اختیار کارکنان مدرسه قرار دهند تا آنها بدانند با مشکلات احتمالی چگونه برخورد کنند.
- برای کنترل مناسب قند خون به‌خصوص در نوجوانان مبتلا به دیابت که به اقتضای سنشان، سرکشی‌هایی که در این سن دارند و نه تنها در مدرسه بلکه در خانه هم از کنترل مناسب قند خون خودداری می‌کنند، مشاوره با روانشناس در این زمینه صورت گیرد
آماده سازی دانش آموز مبتلا به دیابت برای رویارویی با شرایط و برخوردهای متفاوت در محیط مدرسه
علاوه بر اهمیت آموزش کادر مدرسه در رابطه با اصول کنترل قند خون، تشخیص و درمان افت و افزایش قند خون لازم است که فرزندان برای رویارویی با شرایط و برخوردهای متفاوت آماده باشند و این از اهمیت بالایی برخوردار است.
یکی از مسائلی که دانش آموزان مبتلا به دیابت با آن مواجه هستند، مطرح نمودن موضوع ابتلا به دیابت با دیگران است. تشخیص دیابت برای یک فرد، زندگی او را تغییر می‌دهد. برای بسیاری از کودکان پذیرش این موضوع و آماده شدن برای مطرح کردن آن با دیگران، مسئله‌ای زمانبر است. ممکن است والدین به منظور فراهم کردن فضایی ایمن برای فرزندشان، بخواهند موضوع ابتلای او به دیابت را با همه در میان بگذارند، به ویژه کادر مدرسه. هرچند مربی بهداشت، آموزگار، ناظم و مدیر مدرسه باید از این موضوع اطلاع داشته باشند، اما طرح موضوع ابتلا به دیابت با سایرین به دانش‌آموز بستگی دارد.
پیش از مطرح کردن ابتلای فرزندتان به دیابت، با او در مورد این مسئله صحبت کنید و از احساسش نسبت به این موضوع آگاه شوید. اگر فرزندتان هنوز آماده این کار نیست، به احساسات او احترام بگذارید و به جای اصرار بر این موضوع، به او کمک کنید تا نسبت به دیابت احساس بهتری پیدا کند. در صورتی که فرزندتان آماده مطرح نمودن موضوع با دیگران بود، با او در رابطه با نحوه بیان آن با دیگران، صحبت کنید و سعی کنید او را برای واکنش‌های مختلف آماده نمایید.
برخی از واکنش‌ها و نحوه صحیح برخورد با آنها
- نگران شدن دیگران: به آنها بگویید که همه چیز تحت کنترل است و جای نگرانی نیست؛ همچنین بگویید می‌توانید تمام کارهایی که آنها انجام می‌دهند را شما نیز انجام دهید.
- دوست دارند بیشتر بدانند: به آنها در مورد دیابت، تفاوت میان دیابت نوع 1 و 2 و اینکه چطور می‌توانید قند خون خود را کنترل کنید، توضیح دهید.
- می‌ترسند: به آنها بگویید افراد زیادی با دیابت زندگی می‌کنند و خطری شما را تهدید نمی‌کند!
- فکر می‌کنند دیابت مسری است: به آنها بگویید دیابت مسری نیست و کسی نمی‌تواند از راه تماس با فرد مبتلا دچار دیابت شود.
- فکر می‌کنند چون زیاد شکلات و شیرینی خورده‌اید به دیابت مبتلا شده‌اید: به آنها توضیح دهید که دیابت نوع 1 به دلیل خوردن شکلات و شیرینی زیاد اتفاق نمی‌افتد، بلکه یک بیماری خود ـ ایمنی و غیر قابل پیشگیری است.
- طوری برخورد می‌کنند انگار که بیمار هستید: به آنها توضیح دهید که با کنترل قند خون، می‌توانید هر کاری که آنها انجام می‌دهند، شما نیز انجام دهید.
- می‌خواهند به تو کمک کنند: از آنها تشکر کنید و بخواهید که در زمان افت قند خون به شما کمک کنند تا آن را درست درمان کنید. همچنین می‌توانید از آنها بخواهید به انجمن‌های فعال در زمینه آموزش دیابت کمک کنند.
در نهایت والدین دانش آموزان مبتلا به دیابت باید تلاش کنند تا امنیت جسمی و روانی فرزند خود را به یک اندازه مورد توجه قرار دهند و کادر مدرسه را نیز نسبت به این مهم آگاه و حساس نمایند.
علت عدم همکاری دانش آموز مبتلا به دیابت
- ترس از افشای بیماری: بیشتر در بچه‌های بزرگ‌تر و نوجوانان دیده می‌شود، چرا که دیابت را به عنوان محدودیت در انجام یکسری از فعالیت‌های مدرسه می‌دانند.
- ترس از تزریق: معمولاً در بچه‌های کوچک‌تر، ترس از تنها تزریق کردن وجود دارد.
- خجالت از تزریق انسولین در مقابل دوستان: بسیاری از افراد مبتلا به دیابت و والدینشان احساس می‌کنند برخورد خوبی با آنها در مدرسه نمی‌شود و این موجب انزوای فرزند آنها می‌شود.
- ترس والدین از ایجاد افت قند در مدرسه و وسواس آنها از تزریق انسولین در مدرسه.
- احساس ترحم: کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت به دلیل ضرورت تست قند خون در مدرسه و خوردن مواد غذایی در موارد خاص و یا تزریق انسولین، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و ممکن است احساس کنند از سوی دیگران مورد ترحم قرار می‌گیرند.
- نوسان قند خون در مدرسه: برخی از کودکان و نوجوانان از بردن دستگاه تست قند خون یا انسولین به مدرسه امتناع می‌کنند و همین امر باعث نوسان قند خون در مدرسه خواهد شد؛ با یافتن علل این رفتار می‌توان راهکارهای مناسبی برای آنها بیابید.
6 دیدگاه
با سلام مطالب بسیار مفید بود ممنون
ممنون از شما
سلام.
مگه کادر مدرسه مسئول مشکلات ملته؟؟؟؟ کم ترین حقوق و مزایا رو به مهم ترین کارمندا یعنی معلم میدن بعد همه جوره ازش طلبکارن. شما میری بانک میگی بچم قند داده یه کم پول بیشتر بزن حسابم؟؟؟ این مشکلات مربوط به خود خانواده هاست اگر نمیتونن زمانی که بچشون در مدرسه هست حضور داشته باشن و مراقب بچشون باشن نبرن مدرسه توی خونه معلم خصوصی بگیرن. چهل تا بچه ریختن توی کلاس ۲۰ متری هر کدوم با مشکلات خاص خودش بعد از معلمی که از حقوقش شاکیه انتظار دارن هم پدر باشه هم مادر هم معلم هم پرستار هم روانشناس!!!! الان باد لاستیک ماشینتو هم بخوای تنظیم کنی باید پول بدی مدرسه خیریه نیست ملت آخوند پرور عزیز. همونطور که برای آخوندا خم و راست میشید برید از همونا طلب حل مشکلات کنید معلم فقط و فقط کارش تدریسه نه بچه داری موفق باشید
سلام، وقت بخیر
دقیقا کادر مدرسه مسئول مشکلات جامعه نیست اما همه ما واقف هستیم که کادر مدرسه و معلمان عزیز در فرهنگ سازی و افزایش اطلاع جامعه نقش مهم و بسزایی دارند.
اگر کادر مدرسه با بیماری دیابت آشنا باشند و کمک کنند که دانش آموز دیابتی بدون دغدغه و تبعیض در محیط مدرسه رشد کند و آموزش ببیند، حتما جامعه امن تر و آگاه تری خواهیم داشت.
خیلی سختش کردید مدرسه رفتنو. اینجوری مدرسه اصلا قبول نمیکنه دانش اموز دیابتی رو با این همه مسیولیتی که گذاشتید رو دوش کادر مدرسه
سلام وقت بخیر
مرسی از اینکه نظرتون رو به اشتراک گذاشتید.
هدف از این مطلب این هست که اطلاع رسانی و آگاهی در مورد مدیریت دیابت و مدرسه افزایش پیدا کند.
کنترل دیابت نیاز به حمایت مخصوصا در مدرسه یا خانواده دارد و این افزایش اطلاعات می تواند کمک کند که محیط مدرسه؛ محیط امنی برای دانش آموزان دیابتی شود.